De Belgische doelman Geert de Vlieger (46) speelde 151 officiële wedstrijden voor Willem II. In het post-Champions League-tijdperk groeide hij zelfs uit tot aanvoerder van de Tricolores. Tegenwoordig is hij een televisiepersoonlijkheid in België. ‘In Tilburg beleefde ik mijn beste jaren.’

Met veel voldoening kijkt Geert de Vlieger terug op zijn loopbaan. ‘Als kind had ik geen grote dromen. Min of meer bij toeval rolde ik in het profvoetbal. Uiteindelijk heb ik het 22 jaar volgehouden. Ik kan wel zeggen dat ik er sportief en qua plezier alles uit heb gehaald. Ik was in het buitenland actief, speelde Europees voetbal en ik kwam uit op een WK. Voor een voetballer is dat het hoogst haalbare.’ 



Beste jaren

De Vlieger speelde met België op het WK 2002 in Japan en Zuid-Korea. Onder bondscoach Robert Waseige was hij eerste keus. In de achtste finale verloren de Rode Duivels met 2-0 van de latere wereldkampioen Brazilië. De Vlieger stond destijds bij Willem II onder de lat. ‘Het was de mooiste periode uit mijn loopbaan. Ik was goed in vorm en was een vaste waarde in de nationale ploeg. In Tilburg beleefde ik mijn beste jaren.’ De Vlieger hield er een mooie transfer naar Manchester City aan over. Hij stopte in 2011. Het lag voor de hand dat hij als trainer aan de slag zou gaan, want zijn diploma had hij al op zak. Het liep anders: ‘Na ruim twintig jaar was ik wel een beetje klaar met het profvoetbalritme. Ik was toe aan rust en wilde meer tijd doorbrengen met mijn vrouw en kinderen. Als oud-international werd ik weleens als co-commentator bij VTM gevraagd. Zo rolde ik in het televisiewerk.’

Hoogvliegers

Toen Telenet in 2011 de rechten van het Belgische voetbal verwierf, werd De Vlieger een van de nieuwe gezichten op de sportkanalen van de betaalzender.  De ex-doelman kreeg een eigen televisieprogramma. ‘Al vier jaar maak ik Hoogvliegers. In een ongedwongen sfeer ontvang ik een voetballer of andere topsporter op een atypische locatie. Zonder journalistieke pretenties, want ik put vooral uit mijn eigen ervaring als speler. Ik weet hoe het voelt om succesvol te zijn, maar ik ken ook de impact van de media en wat kritiek met je doet. Dat zijn aanknopingspunten voor een goed gesprek. ’ Als hoogvliegers onder elkaar sprak De Vlieger al met toppers als Thibaut Courtois, Vincent Kompany, Thomas Vermaelen en Jan Vertonghen. Ook wielrenner Greg van Avermaet en autocoureur Stoffel Vandoorne zaten aan zijn tafel. Mousa Dembélé was nog niet te gast, maar het onderonsje tussen de twee oud-Willem II’ers komt er vast nog wel van. 



Realist

Intussen is het televisiewerk voor Geert de Vlieger uitgegroeid tot een fulltime baan. Naast zijn werk bij Telenet schuift hij soms aan bij de de publieke omroep VRT. Deze zomer was de ereburger van zijn woonplaats Lebbeke als analist actief tijdens het WK. België speelde een fantastisch toernooi, maar het waren toch weer Nederlanders die het hoogste woord hadden aan de analistentafel. De Vlieger moest Jan en Youri Mulder naast zich dulden. Ook de onvervalste Amsterdamse tongval van Dennis van Wijk (ex-Willem II) rolde af en toe over tafel. Geert De Vlieger weet de inbreng van onze landgenoten op waarde te schatten.  ‘Je kunt ze bijna geen Nederlanders meer noemen. Jan Mulder kwam meer dan vijftig jaar geleden naar Brussel en Van Wijk is bij KV Mechelen alweer bezig aan zijn  zeventiende trainersklus in België. De kennis en mondigheid van die gasten voegt wel iets toe aan het programma.’ Zelf geldt De Vlieger als de voetballende realist. Met zijn nuchtere kijk op het spel en zijn rake analyses zet hij de discussie op scherp. Groteske uitspraken zijn aan hem niet besteed, smeuïge oneliners laat hij liever aan anderen over. Een beetje zoals hij vroeger keepte: degelijk en betrouwbaar. 



Leuke babbel

Natuurlijk is De Vlieger trots dat zijn naam op de sokkel van het standbeeld van Jan van Roessel prijkt. ‘Ik hoorde het van verzorger Henry van Amelsfort. Zelf heb ik het nog niet gezien, maar dat gaat er zeker een keer van komen.´ De Vlieger volgt Willem II nog steeds. ´In Tilburg kom ik niet meer zo vaak, maar ik kijk nog altijd naar de uitslagen en de stand op de ranglijst. Bijna vijf jaar heb ik er gespeeld, ik voel me nog altijd verbonden met de club. Soms spreek ik nog jongens als Tom Caluwé en Bart Van den Eede en dan hebben we altijd een leuke babbel over vroeger.´