'Mijn vader speelde nog met Mohammed Sylla'

De blamerende 1-3 nederlaag van Willem II tegen Heracles was eigenlijk het terugblikken niet waard. Of het moest het debuut van Obbi Oulare zijn. Tot aan zijn wissel in de tweede helft leek niets erop dat de Tricolores hun 1-0 voorsprong nog uit handen zouden geven. Vanaf de bank moest hij gelaten toezien hoe dat toch nog gebeurde.

STRAFSCHOP

‘Ik heb met tien man wel eens gewonnen, maar nog nooit tegen tien verloren’, moest Obbi na afloop bekennen. ‘Sommige dingen gebeuren, helaas…’ Terwijl de sterren zo goed voor hem leken te staan afgelopen zaterdagavond. In de 21e minuut werd hij in het strafschopgebied neergehaald door doelman Castro van Heracles, met een penalty en een rode kaart tot gevolg. Even was er verwarring wie de strafschop zou nemen. Anouar Kali drukte de bal in de handen van Obbi, die de eer daarna toch maar gunde aan Fran Sol. ‘Ik mocht hem nemen maar ik ken ook de voetbalwet dat als er een fout op jou wordt gemaakt, je nooit zelf de penalty moet nemen. Ik had de bal wel in mijn handen, maar besefte toen dat ik toch wel op moest passen. Ik heb vaak genoeg gezien dat hij dan gemist wordt. Daarom heb ik Fran de penalty laten nemen. Hij schoot hem gelukkig goed in.’



CARNAVAL

Het was een hectische week geweest voor Oulare. Na zijn transfer naar Willem II van vorige week volgde een spoedkennismaking met zijn nieuwe club. Had hij de stad al een beetje leren kennen? ‘Een klein beetje. Maandag ga ik verhuizen. Dan zal ik de stad beter verkennen’, aldus de nieuwkomer uit Waregem. ‘Ik was tot nu toe op en neer aan het rijden en zat in Gilze-Rijen in Hotel Van der Valk. Vanaf maandag heb ik een appartement in Tilburg.’ Tegen de tijd dat Obbi goed en wel verhuisd zal zijn, zal de Tilburgse carnaval losbarsten. ‘Oh ja? Mooi! Dat heb ik vroeger in Waregem op school ook al meegemaakt.’



SYLLA

Oulare is niet de eerste speler met Guinese roots die in het rood-wit-blauw speelt. De wat oudere Willem II-supporters zullen zich zeker nog de in 2010 overleden Mohammed Sylla herinneren, de spits die met zijn sleepbeweging in de jaren negentig de harten van het Tilburgse publiek veroverde. ‘Van hem heb ik zeker gehoord,’ verzekerde Obbi. ‘Mijn pa vertelde me al dat hij hier heeft gespeeld. Net als Sekou Soumah. Ik ken ze niet persoonlijk, maar ze waren bekende voetballers in Guinee. Mijn vader heeft nog met Sylla in het nationale elftal gespeeld.’ 

Bericht delen